امی مارتینز شگفت انگیز است!
لیونل اسکالونی بعد از قهرمانی در جام جهانی نشان داد که مربی آینده داری است.
او پس از سالها آرژانتین را قهرمان کوپا و جام جهانی کرد.
آرژانتینی ها از اسکالونی در آینده به نیکی یاد خواهند کرد.
بزرگ ترین کار وی، شاید رساندن مسی به قهرمانی در جام های ملی است.
این افتخار به شدت جایش در کریر فوتبالی فوق ستاره خالی بود که به لطف این مرد، کریر مسی کامل تر از همیشه شد.
در این گزارش از وبسایت ورزشی به مصاحبه رسانه کوپه با لیونل اسکالونی خواهیم پرداخت.
لیونل اسکالونی: اگر دست من بود، به پدری پاسپورت آرژانتینی می دادم
زندگی لیونل اسکالونی به کل تغییر کرده است.
به گزارش کوپه، لیونل اسکالونی به عنوان یک سرمربی بی افتخار کار خودش را در تیم ملی آرژانتین شروع کرد و در عرض یک سال و نیم، به یکی از موفق ترین سرمربیان تاریخ فوتبال ملی تبدیل شد. اسکالونی در مصاحبه جدیدش در مورد مسائل جالبی حرف زده است؛ از سختی های ناشناس بیرون رفتن تا لیونل مسی و پدری.
از خانه بیرون رفتن و بی سر و صدا قدم زدن دیگر برایم کار آسانی نیست، حتی در مایورکا. زندگی من کاملا تغییر کرده است. پس از جام جهانی، مردم از همه نقاط کشور به شهر من پوخاتو می آیند و می خواهند ببینند آیا آنجا حضور دارم یا خیر. خوشبختانه چند روزی است که دیگر مقابل خانه پدر و مادرم جمع نمی شوند و آواز نمی خوانند! یک هوادار هم شب تا صبح مقابل خانه من خوابید تا من از خانه بیرون بیایم و مرا ببیند.
برای من، مسی بهترین بازیکن تاریخ محسوب می شود. مارادونا بزرگ و تکرارنشدنی است اما لئو چیز دیگری است. زمانی که با پابلو آیمار به تیم ملی آمدیم، اولین کارمان تماس ویدیویی با مسی بود. باور کنید یا نه، مسی اولین و مهم ترین بازیکن ما در پرس کردن و توپگیری است.
اگر می توانستی یک بازیکن اسپانیایی را در آرژانتین داشته باشی، گاوی را انتخاب می کردی یا پدری؟
نظرم روی پدری است. دست من بود، به او پاسپورت آرژانتینی می دادم.
دیبو مارتینز و فینال جام جهانی
هنوز فینال را دوباره ندیده ام اما به صورت کامل و واضح همه چیز را به یاد دارم؛ از این که نتوانستیم بازی را در 90 دقیقه تمام کنیم هنوز عصبی هستم. اگر دوباره فینال را ببینم، چندین بار صحنه را برمی گردانم تا سیو امیلیانو مارتینز را ببینم؛ می ترسم آن قدر صحنه را از اول ببینم که شوت کولو موانی نهایتا گل شود! شخصیت دیبو مارتینز به تیم کمک زیادی رسانده و شگفت انگیز است. باید با او ملاقات کنید، جدی می گویم؛ شخصیتش بسیار شگفت انگیز است.
سرمربیگری در اسپانیا
چرا که نه؟ اسپانیا خانه دوم من است. در آنجا خاطرات خوبی داشتم و با من بسیار خوب رفتار شد. خودم را بخشی از این کشور می دانم. اگرچه به نظرم حق اسپانیا، داشتن سرمربی اسپانیایی است. دلافوئنته یکی از اساتید من در دوره های مربیگری بود. هر وقت فرصت کنم به ملاقات و خواهم رفت.