هواداران چلسی باید در تمایل خود برای بازگشت ژوزه مورینیو احتیاط کنند، زیرا می تواند منجر به هرج و مرج بیشتر شود تا موفقیت. فریاد اخیر برخی از بخشهای هواداران، که مظهر شعارهایی برای بازگشت «افراد خاص» است، نشاندهنده اشتیاق برای تغییر در میان مبارزات مدیریتی فعلی آنها در زمان مائوریسیو پوچتینو است. در جریان بازی روز شنبه در استادیوم Gtech Community، پوچتینو با مخالفت شدید هواداران چلسی در خارج از خانه روبرو شد، آنها نارضایتی خود را با شعارهایی که از او می خواستند ترک کند، ابراز کردند. این نارضایتی به سرعت به درخواست برای بازگشت مورینیو تبدیل شد و غوغا برای تغییر مدیریت را برجسته کرد. پوچتینو، با اذعان به ناامیدی، مسئولیت عملکرد تیم را پذیرفت، اما همچنان نگران نبود. با این حال، مالکیت چلسی سابقه تسلیم شدن در برابر فشار هواداران را دارد که نمونه آن اخراج سریع گراهام پاتر در سال گذشته است. این تمایل به واکنش عجولانه باعث ایجاد نگرانی در مورد تسلیم شدن در برابر خواسته های بازگشت مورینیو به چلسی می شود.
نگرانیها از فشار هواداران
بازگشت بالقوه مورینیو به چلسی دارای ارزشی عاطفی است، زیرا این باشگاه در طول دوره ابتدایی او پناهگاهی حرفه ای و شخصی برای او بود. روابط خانوادگی او با لندن و گزارش اشتیاق برای احیای شهرتش ممکن است تمایل به بازگشت به استمفورد بریج را تقویت کند.
برای مالکیت تحت محاصره چلسی، اتحاد مجدد مورینیو می تواند به عنوان یک حرکت استراتژیک برای جوان سازی ثروت باشگاه تلقی شود. عملکرد ضعیف اخیر و کاهش اعتماد طرفداران نیاز به چرخش قابل توجهی دارد و باعث می شود تا استراتژی های مدیریتی Boehly-Clearlake مورد بررسی دقیق قرار گیرد.
آیا خانه، جایی است که قلبتان است؟
شباهت بین بازگشت فرضی مورینیو و انتصاب مجدد فرانک لمپارد به عنوان سرمربی موقت، پتانسیل راه حل های کوتاه مدت را نشان می دهد. دوره لمپارد با ناامیدی به پایان رسید و به بی ثباتی مدیریتی مداوم در چلسی کمک کرد.
جذابیت کاریزمای مورینیو و مهارت مدیریتی ممکن است مالکیت چلسی را به ارضای خواسته های او وسوسه کند و به طور بالقوه منجر به سرمایه گذاری های قابل توجهی در بازار نقل و انتقالات شود. چنین توانمندی با ترجیحات گذشته مورینیو هماهنگ است و می تواند راه را برای بازگشت به استمفورد بریج هموار کند.
در ارزیابی بازگشت احتمالی مورینیو، هواداران چلسی باید با ارزیابی هوشیارانه از چالش های فعلی باشگاه، نوستالژی خود را کاهش دهند. در حالی که آمدن او ممکن است تسکین موقتی را ارائه دهد، پیامدهای بلندمدت نامشخص است و بر نیاز به تصمیم گیری محتاطانه در میان هیاهوی تغییر تاکید می کند.