سرمربی سابق تیم ملی و پرسپولیس مسافر ایران است. در این پست از ورزشی به بازگشت برانکو ایوانکوویچ به ایران می‌پردازیم.
بازگشت برانکو ایوانکوویچ به ایران
برانکو ایوانکوویچ در فوتبال ما یک نام محبوب و مورد احترام و فراموش ناشدنی است. بدون شک برانکو ایوانکوویچ را نمی‌توان جزیی مهم در تاریخ فوتبال ایران ندانست. مردی که در عرصه بازی های ملی با تیم ایران به افتخارات قابل ذکر و مهمی دست یافت؛ از صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان تا قهرمانی در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان کره جنوبی و همچنین حضور در جام ملت‌های ۲۰۰۴ چین. هرچند این همه افتخارات برانکو در فوتبال ایران نیست. این مربی با تیم پرسپولیس نیز کارنامه فوق‌العاده‌ای از خود بر جای گذاشته است. با با پرسپولیس به قهرمانی در لیگ و نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا دست یافت. قبل از این‌که او هدایت سرخ‌پوشان را بر عهده بگیرد، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بود. و در این دوران، شرایط پر فزار و نشیبی را تصور کرد.
پیشنهاد مطالعه: دومین خرید خارجی استقلال کیست؟
تاریخچه حضور برانکو در ایران
برانکو بعد از قهرمانی ایران در بازی‌های آسیایی بوسان حاضر به پذیرش پیشنهاد فدراسیون مبنی بر هدایت همزمان تیم ملی امید و بزرگسالان نشد. در آن زمان فدراسیون فوتبال به دلیل استعفای محسن صفایی فراهانی رئیس نداشت. برانکو نیز با محمد دادکان، سرپرست وقت فدراسیون فوتبال به توافق نرسید. به همین خاطر در واپسین روزها پاییز سال ۱۳۸۱ ایران را ترک کرد. سپس همایون شاهرخی سرمربی تیم ملی بزرگسالان شد. تیم ملی امید هم به محمد مایلی‌کهن رسید. شاهرخی در مقام سرمربی تیم ملی نتایج چندان قابل دفاعی نگرفت؛ شکست خانگی مقابل عراق در دیداری دوستانه و شکست برابر اردن در رقابت‌های انتخابی ملت‌های ۲۰۰۴ موجب انتقاد از فدراسیون شد. در نهایت با ناکامی مقابل اردن، زمینه برای بازگشت برانکو فراهم شد.
در روز ششم مهر سال ۱۳۸۲ فدراسیون رسما اعلام کرد برانکو ایوانکوویچ برای هدایت تیم ملی بزرگسالان وارد تهران می‌شود. این بار او یک دوره تقریبا سه ساله را روی نیمکت ایران سپری کرد.