مجتبی جباری: تحلیل مشکلات و چالش‌های استقلال در دوره دولتی

مجتبی جباری:مشکلات استقلال برای دولتی بودنش است

طبق گزارش ورزشی ستاره مطرح فوتبال ایران و استقلال این روزها ظاهرا دور از هیاهوی فوتبال است اما حرف‌هایش نشان می دهد هنوز یک منتقد درجه یک باقی مانده است.

مجتبی جباری ، ستاره ای خاص، بازیکنی بزرگ و محبوب در فوتبال ایران و برای باشگاه استقلال است. او با وجود میزان بالای محبوبیت حاصل از کیفیت بسیار بالای فنی و شخصیت ویژه اش بعد از کنار گذاشتن فوتبال هیچگاه به باشگاه محبوبش نزدیک نشده است. شماره 8 آبی‌ها اینروزها وقتش را در کتابفروشی اش که تازگی‌ها افتتاح کرده می گذراند هرچند مشتری‌های فوتبالی زیادی دارد. از جمله خبرنگارانی که به سراغش می روند تا نظرات جالب و البته نقدهای تند و تیزش را راجع به فوتبال ایران و استقلال بشنوند.

مشکلات استقلال در دوره دولتی

*استقلال امروز
استقلالی که اکنون می بینیم؟! اتفاقاتی که پیرامون این تیم می‌افتد واقعا آزاد دهنده است. حتی این سوال پرسپولیسی‌ها هم هست که چرا اینقدر اتفاق بد برای استقلال می افتد؟! به نظر من این نتیجه سال‌ها سو مدیریت در استقلال است که از زمانی که من بازی می کردم وجود داشته و تا الان حل نشده است. این تیم‌ها چون دولتی هستند کسی دلش برایشان نمی سوزد.

*شرایط پرسپولیس
زمانی که ما بازی می کردیم شرایط استقلال بهتر بود. آن طرف اما پرسپولیس چون نتیجه نمی‌گرفت مشکلات بیشتری داشت. اگر از همان زمان این دو باشگاه به بخش خصوصی واگذار شده بودند شرایط خیلی بهتری داشتند و دست کم برای گرفتن مجوز حرفه ای به مشکل نمی‌خوردند. زمانی استقلال آنقدر مهره داشت که اگر آن را تقسیم به سه تیم می‌کردی، هر سه بین رتبه‌های اول تا پنجم قرار می گرفتند. ذخیره های تیم ما سابقه ملی داشتند و همه تیم آرزویشان داشتن چنین بازیکنانی بود. اما یکدفعه می بینید تیم خالی می‌شود. این مشکل زمان و شکل بستن قرارداد است که تیم ناگهان از همه چیز به هیچ می رسد.

*فوتبال بدون برنامه
باشگاه طوری نیست که کسی برایش برنامه ریزی کند. مدیریت می‌داند که مدت زمانی کوتاهی اینجاست، نمی تواند کار بلند مدت کند، می‌خواهد همان دوره اش را خوب بگذراند و برود. هرکسی به استقلال می‌آید ظاهرا بهترین کارها را انجام می دهد اما بعد از یکی دوسال می بینیم بدترین عملکرد را داشته است.

*تیم‌های دولتی
تیم داری دولتی بخش اصلی مشکل این دوباشگاه است. اگر این دو تیم را بردارید فوتبال ایران تهی می شود. ما مردم را هرروز می بینیم، به خاطر شرایط این دو تیم ناراحت و نگرانند، اما انگار حال و روز این هواداران مهم نیست. آن‌ها ناامید و عصبانی هستند. این همه بی مسئولیتی را واقعا درک نمی کنم.

*بحث فنی
بحث فنی جدا از مدیریت و امکانات نیست. استقلال فصل قبل تا آخرین لحظه در کورس بود اما جایی که رقابت خیلی شدید و نزدیک می‌شود تیمی که مشکلات مدیریتی و حواشی کمتر و انسجام بیشتری دارد شانس موفقیتش بیشتر است. استقلال به همین خاطر کم آورد. استقلال سه تا مدیرعامل عوض کرد و مربی خارجی اصلا درکی از این اتفاقات ندارد و خودش را تنها می‌بیند. بازیکنان تحت فشار هستند و از طرفی اگر خوب نباشد یا تمرین کند به او انگ می زنند که بی غیرت است. طبیعی است تیمی که اینقدر حاشیه دارد نمی تواند موفق شود. سالهایی که بازی می‌کردم استقلال قهرمان می‌شد و شرایط خوبی داشت و همه بازیکنان دوست داشتند به این تیم بیایند. اما حالا برای پرسپولیس اینطوری است. حتی روی تعداد تماشاگران هم تاثیر دارد؛ بچه‌هایی که فوتبال می بینند طرفدار تیمی می‌شوند که قهرمانی می آورد. همه این‌ها شرایط را برای استقلال سخت تر کرده است.