در این مقاله از وبسایت ورزشی می خواهیم به گل سر سبد استعداد های نابود شده رونالدو نازاریو افسانه ای با هم بررسی کنیم.
رونالدو در سال ۱۹۹۶ زمانی که ۱۸ سال سن داشت ، بازیکن سال جهان شد ، بعدها دو بار دیگر در سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲ به این عنوان رسید و در سال ۱۹۹۸ بازیکن سال فوتبال اروپا شد ، بعد مارادونا دومین بازیکنی بود که دو مرتبه رکورد نقل و انتقالات فوتبال جهان رو شکست
تو سن ۱۷ سالگی با تیم ملی برزیل به قهرمانی در جام جهانی ۱۹۹۴ رسید و از جوان‌ترین بازیکنانی است که به این افتخار دست یافته‌اند. رونالدو در جام جهانی ۱۹۹۸ بهترین بازیکن این جام شد و در صعود برزیل به فینال تأثیر زیادی داشت.
رونالدو فوتبال باشگاهیش از آیندهوون شروع کرد و سریع بارسا به سراغش رفت و اولین رکورد نقل انتقالاتیش با بارسا زد و با 27 میلیون به نیوکمپ رفت و یه فصل محشر تو بارسا داشت تا اینکه سر مذاکرات تمدید به مشکل خورد و راهی اینتر شد ….
نازازیو اوج دوران خودش تو 1997 تا 2002 با اینتر داشت جایی که تمام دنیا رو مبهوت استعدادش کرده بود و با اون سرعت و تکنیک خاصش در کنار تمام کنندگی بی نقص بهترین بازیکن جهان لقب گرفته بود اما متاسفانه تو همین دوران بود که اولین مصدومیت ها به سراغش اومدن و مجال خود نمایی بهش نمیدادن در مجموع نازاریو تو 68 بازی 49 گل برا افعی ها تونست بزنه و با 46 میلیون یورو تو تابستون 2002 راهی مادرید شد
توی رئال هم تونست تا حدودی به درخشش ادامه بده اما تا اکتبر ۲۰۰۲ به دلیل مصدومیت کنار گذاشته شد که این مورد انتظار هواداران بود. رونالدو در اولین بازی خود برای رئال مقابل آلاوز دو گل زد ! و هنگام ترک زمین از سانتیاگو برنابئو مورد تشویق قرار گرفت دوران حضور اون تو مادرید به افزایش مشکل زانوش همراه بود و در مجوع تو 127 بازی 68 گل واسه کهکشانی ها زد اما اواخر حضورش با توجه به مصدومیت پر در پی مجبور شد دوباره به ایتالیا برگرده این بار میلان !
تو میلان کم فروغ ترین دوران تاریخ بازیش تجربه کرد و کلا 21 بازی تونست برا میلانی ها انجام بده و یک فصل فقط دووم اورد و مدیران میلان اونو راهی خونه کردن تا تو کورینتناس با وضعیت وخیم جسمی و روحی باز نشسته بشه.