پدر کریستیانو رونالدو

زندگی و میراث پدر کریستیانو رونالدو

کریستیانو رونالدو یکی از مشهورترین بازیکنان فوتبال جهان است که به خاطر مهارت های باورنکردنی و رکوردشکنی هایش در زمین شهرت دارد. با این حال، پشت هر ورزشکار بزرگ داستانی از مبارزه، فداکاری و استقامت وجود دارد. در مورد رونالدو، پدرش، خوزه دینیس آویرو، نقش مهمی در شکل دادن به سرنوشت پسرش داشت. حتی اگر کریستیانو تنها 20 سال داشت از دنیا رفت. در این مقاله، به زندگی و میراث خوزه دینیس آویرو، مردی که یک افسانه را به دنیا آورد، خواهیم پرداخت.

زندگی اولیه و خانواده

خوزه دینیس آویرو در 30 سپتامبر 1954 در مادیرا، جزیره ای پرتغالی در اقیانوس اطلس به دنیا آمد.

او کوچکترین از پنج خواهر و برادر بود و در خانواده ای متواضع با منابع محدود بزرگ شد. پدر خوزه، ریکاردو آویرو، به عنوان نجار کار می کرد و مادرش، فیلومنا سانتوس، آشپز بود. خوزه از کودکی به فوتبال علاقه نشان داد و با دوستانش در خیابان ها بازی می کرد و از هر چیزی که به عنوان توپ پیدا می کردند استفاده می کرد.

خوزه در سال 1975 با ماریا دولورس دوس سانتوس آویرو ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند به نام‌های کاتیا، الما، هوگو و کریستیانو شدند. اما ازدواج آنها همیشه آسان نبود و مشکلات مالی و مشکلات شخصی را پشت سر گذاشتند. خوزه یک الکلی و اغلب بیکار بود و همین امر باعث تنش در روابط او با همسر و فرزندانش شد. ژوزه علیرغم نقص‌هایش، عمیقاً به خانواده‌اش عشق می‌ورزید و تمام تلاش خود را برای تأمین معاش آنها انجام داد.

حرفه فوتبال

علاقه خوزه به فوتبال باعث شد تا او برای چندین تیم محلی در مادیرا از جمله آندورینها، ناسیونال و ماریتیمو بازی کند. با این حال، او هرگز به سطح حرفه ای نرسید و مجبور شد رویاهای خود را برای تبدیل شدن به یک ستاره فوتبال رها کند. با این وجود، عشق خوزه به بازی هرگز محو نشد و او دانش و اشتیاق خود را به پسرانش، به ویژه کریستیانو که از جوانی استعداد استثنایی از خود نشان داد، منتقل کرد.

خوزه اولین مربی و مربی کریستیانو بود که اصول بازی را به او آموزش داد و او را به کار سخت تر هر روز تشویق کرد. کریستیانو بارها در مورد تأثیر پدرش در حرفه خود صحبت کرد و گفت که او الگو و الهام بخش او بود. کریستیانو در مصاحبه با گاردین گفت: “او همه چیز را در مورد فوتبال به من آموخت، بلکه در مورد زندگی نیز به من آموخت. او به من یاد داد که متواضع، محترمانه و سخت کوش باشم.”

بیماری و مرگ

زندگی خوزه با تشخیص بیماری کبدی که ناشی از نوشیدن بیش از حد مشروبات الکلی بود، تغییری غم انگیز پیدا کرد.

ژوزه علیرغم بیماری خود به حمایت از خانواده و حضور در مسابقات کریستیانو ادامه داد، حتی زمانی که او در بستر بود. کریستیانو گفت که بیماری پدرش زنگ خطری برای او بود، زیرا او متوجه شد که باید از بدن خود مراقبت کند و از اشتباهاتی که پدرش مرتکب شده بود اجتناب کند.

متأسفانه، وضعیت خوزه بدتر شد و او مجبور شد در سال 2005 تحت پیوند کبد قرار گیرد. این عمل موفقیت آمیز بود و وضعیت سلامتی خوزه برای مدتی بهبود یافت. با این حال، او دوباره دچار اعتیاد به الکل شد و کبدش دوباره شروع به از کار افتادن کرد. در 6 سپتامبر 2005 خوزه دینیس آویرو در سن 52 سالگی درگذشت و همسر و فرزندانش را پشت سر گذاشت.

میراث

مرگ خوزه ضربه ای ویرانگر برای کریستیانو و خانواده اش بود، زیرا آنها پدرسالار و مربی خود را از دست دادند. با این حال، میراث خوزه در ارزش‌ها و اصولی که او در پسر و خانواده‌اش نهاده بود، باقی می‌ماند. کریستیانو بارها در مورد تأثیر پدرش بر زندگی و حرفه اش صحبت کرده و گفته است که همه چیز را مدیون اوست. پدرم همیشه با من است، در قلب و ذهن من، او انگیزه، نیروی من و

کریستیانو در مصاحبه ای با تلگراف گفت الهام بخش من.

کریستیانو به افتخار پدرش بسیاری از دستاوردهای خود از جمله رکوردشکنی‌ها، عناوین و جوایز را به او تقدیم کرده است. او همچنین تاریخ تولد و مرگ پدرش را بر روی بازوی خود خالکوبی کرده است تا همیشه حضور او را یادآوری کند. علاوه بر این، کریستیانو نقش یک شخصیت پدری را برای فرزندان خود به عهده گرفت و همان ارزش‌های سخت کوشی، نظم و عشقی را که پدرش به او آموخت را در آنها القا می‌کند.

میراث خوزه همچنین فراتر از خانواده اش است، زیرا او با عشق خود به فوتبال و انعطاف پذیری خود در برابر مشکلات الهام بخش بسیاری از مردم شد. داستان او گواهی است بر قدرت شور و اراده و یادآوری این که حتی در تاریک ترین زمان ها همیشه امید وجود دارد.

نتیجه

خوزه دینیس آویرو شاید به اندازه پسرش کریستیانو رونالدو به شهرت و موفقیت دست نیافته باشد، اما تأثیر او بر خانواده و دنیای فوتبال بی‌اندازه است. او مردی فروتن بود که با شیاطین شخصی و مشکلات سلامتی دست و پنجه نرم می کرد، اما هرگز عشق خود را به بازی زیبا از دست نداد. داستان خوزه گواهی است بر قدرت پشتکار و یادآوری این که حتی کوچکترین اقدامات می تواند تأثیر عمیقی بر زندگی دیگران بگذارد. همانطور که کریستیانو یک بار گفت: “پدر من قهرمان من، فرشته نگهبان من، همه چیز من است. من همیشه او را دوست خواهم داشت و همیشه باعث افتخار او خواهم شد.”