باشگاه های بحران زده کار را برای رئال آسان کردنند.در پایان فصل 2023-24 لالیگا. واضح است که تزلزل این “باشگاه های بحرانی” احتمالاً مسیر هموارتری را برای لوس بلانکوس به سوی یک قهرمانی بالقوه لیگ فراهم کرد. ترکیبی از ثبات پایدار مادرید، برنامه‌ریزی زیرکانه تیم و مدیریت دقیق کارلو آنچلوتی. کاملاً با آشفتگی و بی‌ثباتی رقبای احتمالی آن در تضاد است.
باشگاه های بحران زده کار را برای رئال آسان کردنند
در واقع
این رقبای رئال مادرید هستند. به آنها فضای بیشتری برای نفس کشیدن . فضایی برای لغزش بدون عواقب مهلک داد. آنها نه تنها از مزایای اعمال خود بلکه از زخم های خودآزاری رقبای خود نیز بهره می برند. این روایت تا حدودی یادآور یک نوع ورزشی از خانواده روی “جانشینی” است – ثروتمند، قدرتمند. اما دائماً توسط اختلافات داخلی و قضاوت ضعیف خرابکاری می شود.
با این حال
برای فلورنتینو پرز، این موضوع کمتر به درام و بیشتر مربوط به کسب و کار برنده شدن است . چه در داخل و چه خارج از زمین. آینده نگری استراتژیک که او نشان داد. همراه با درک اهمیت ثبات در رهبری، رئال مادرید را بار دیگر در خط مقدم فوتبال اسپانیا قرار داد.
اما در حالی که ممکن است تمرکز روی سهولت ظاهری مادرید در حفظ یک چالش قدرتمند عنوان قهرمانی باشد. باید باعث نگرانی کل لیگ شود. ناتوانی‌های باشگاه‌های بزرگ می‌تواند منجر به فقدان رقابت در صدر شود و به طور بالقوه بر جذابیت. بینندگان و رفاه مالی لالیگا تأثیر بگذارد.
در میان این هرج و مرج
در این باشگاه های بحرانی، رئال مادرید به طور بالقوه می تواند به یک قهرمانی دیگر در لیگ دست یابد. با این حال، یک لیگ بر اساس روحیه رقابت شکوفا می شود، و در نهایت. آزمون واقعی عظمت آنها زمانی اتفاق نمی افتد .
مبارزات سویا، سلتاویگو، ویارئال و والنسیا
فقط داستان شکست های فردی باشگاه ها نیست. بلکه نشانه های هشداردهنده ای است که قدرت و رقابت لالیگا در حال آزمایش است. این یک وضعیت پویا است که به همان اندازه که برای خود عملیات فوتبال درس هایی برای مدیریت دارد. باید دید که این باشگاه ها چگونه یا می توانند خود را از این بحران ها خارج کنند یا خیر. یک چیز قطعی است: تا زمانی که رئال مادرید این کار را انجام ندهد. می تواند از اوج تماشا کند، موقعیت آنها نه صرفاً به دلیل توانمندی خود بلکه با شکست کسانی که آنها را به چالش می کشند تقویت شد.