تاتنهام 4-1 نیوکاسل.تاتنهام هاتسپر در نمایشی از شکوه فوتبالی که به رقابت‌های لیگ برتر آنها جان تازه‌ای بخشید، نیوکاسل یونایتد را با وقار، با حسن نیت عملکردی پر از گل که باعث شد ریچارلیسون یک پرانتز ببندد و سون هیونگ مین در یک شب تقریبا عالی برای سرمربی آنگه پستکوگلو درخشید. به میدان رفت. اسپرز، در میان ترس از دومینوی شکست‌ها، منتقدان را با برچیدن تیم نیوکاسل که در هر مرحله با سرعتی پایین ظاهر می‌شد و از کلاس خارج می‌شد، ساکت کرد.
تاتنهام 4-1 نیوکاسل
از آنجایی که فوتبال انگلیس
اغلب با دیدی شکاک از نوآوری استقبال می کند، روش منحصر به فرد پستکوگلو و اشتباهات اخیر تیمش زمینه را برای موجی از نقدهای قریب الوقوع فراهم کرده بود. با این حال، “Angeball” استرالیایی بدون آسیب و حتی مقاوم‌تر ظاهر می‌شود. زیرا تیم اسپرز او با 4 برابر تیم محاصره‌شده نیوکاسل جلو می‌آید و ردی قاطع برای هر گونه مراسم فوت زودهنگام در فصل خود ارائه می‌کند.
کاتالیزور این پیروزی احیاگر کسی نبود جز سون هیونگ مین
عملکرد درخشانش او را به عنوان وارث آشکار خلأ طلسم برجای مانده از رفتن هری کین معرفی کرد. او نه تنها دو گل را تنظیم کرد. بلکه با اطمینان یک پنالتی را نیز به گل تبدیل کرد و نام خود را روی برگه امتیازات حک کرد. در عین حال در حال نوشتن فیلمنامه احیای مجدد تاتنهام بود.
Destiny Udogie نمایش گلزنی را افتتاح کرد و از نمایش ماهرانه حیله سون در نیم ساعت اول بهره برد. گل‌های ریچارلیسون، در کناره‌های هر دو نیمه استراحت. بازتاب تجدید حیات اسپرز بود. حتی در حالی که نیوکاسل به ظاهر درگیر شد. گل دوم ریچارلیسون اجتناب ناپذیر بودن پیروزی را تثبیت کرد.
در حالی که امتیاز برتری تاتنهام را برجسته می کرد.
به طور همزمان ضعف های نیوکاسل را برجسته می کرد. طرف ادی هاو. اگرچه اخیراً در ثروتی تازه یافته غوطه ور شد. به نظر می رسید با روایتی از فرسودگی و ناکافی بودن پیوند خورد. یازده شروع ثابتی را به نمایش می گذارد که نشان دهنده احساس رضایت یا شاید دست کم گرفتن عمق مورد نیاز برای بقای پروازهای برتر انگلیسی است.
با شروع دوئل، مقاله صحنه تلخی را ترسیم می کند که در آن تهدید مداوم سون به گل دیرهنگام پنالتی ختم شد و عملکرد مرد برتر او را تثبیت کرد. جولینتون در پایانی تقریباً شاعرانه، یک گل تسلی بخش برای نیوکاسل در زمان مصدومیت به ثمر رساند. یک نقص جزئی در یک شب بی عیب و نقص برای اسپرز.
در پایان
پاسخ قاطع تاتنهام هاتسپر به عنوان یک الگوی شخصیت و کلاس در تاریخ لیگ برتر عمل خواهد کرد. در شرایطی که تاتنهام خود را به عنوان یک نیروی قابل حساب بازگرداند. نیوکاسل با پوشش سنگین انتظارات دست و پنجه نرم می کند. روایت افراد ضعیف و برتر همچنان در نقطه اتکای غیرقابل پیش بینی بودن فوتبال قرار می گیرد. از آنجایی که مصیبت های اخیر اسپرز مانند مه در برابر درخشش بازی آنها از بین می رود. آنها داستان جاودانه بازی زیبا را به هر بیننده ای یادآوری می کنند: فرم موقتی است. اما کلاس دائمی است.